Το ανείπωτο της θλίψης

Ένας 20χρονος, σε σχολείο των Ηνωμένων Πολιτειών, σκότωσε εν ψυχρώ είκοσι παιδάκια, έξι ενήλικες μεταξύ των οποίων και τους δύο του γονείς κι έπειτα αυτοκτόνησε.

– Μεσίστιες οι σημαίες σε όλη την Αμερικανική επικράτεια και εθνικό πένθος τεσσάρων ημερών.

– Δάκρυσε ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπάρακ Ομπάμα

– Συγκλονισμένη η Α.Μ. Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας, ο Κάμερον κι ο Ολάντ

– Συγκλονισμένος και ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε.

– Συγκέντρωση πλήθους έξω από τον Λευκό Οίκο.

– Ανείπωτη θλίψη σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλη την Ευρώπη.

+18

——- *Ακολουθούν σκληρές εικόνες του μακελειού* ——-

dead children in ishaqi iraq

δες: http://www.mcclatchydc.com/2011/08/31/122789/wikileaks-iraqi-children-in-us.html

και

http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/iraq-air-raids-hit-mostly-women-and-children-1669282.html

δες: http://www.informationclearinghouse.info/article12404.htm

Ίσως τελικά, αν τα ανωτέρω παιδάκια φονεύονταν με συμβατικά όπλα, που ελευθέρως αγοράζονται στις Η.Π.Α. καθημερινά, κι όχι από «έξυπνα» όπλα και βόμβες διασποράς, να τύγχαναν περισσότερου σεβασμού και της ακριβοθώρητης ανείπωτης θλίψης του δυτικού κόσμου.

Μέχρι να γίνει αυτό, όλες οι ψυχούλες αυτές, θα μετατρέπονται σε αριθμούς και ποσοστά στα ψιλά γράμματα των δελτίων ειδήσεων.

Εννοείται πως η είδηση του δράματος στις Η.Π.Α. δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο ασυγκίνητο. Παρόλα αυτά, με εξόργισε ο τρόπος και η ένταση που προβλήθηκε η συγκεκριμένη είδηση από εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ, την ώρα που σε διάφορες γωνιές του πλανήτη φονεύονται καθημερινά και συστηματικά γυναικόπαιδα υπό την άμεση ή έμμεση συνδρομή της Αστερόεσσας.

ΥΓ. Ζητώ συγνώμη για τις σκληρές εικόνες, αλλά εκείνο το δάκρυ του Ομπάμα με ανάγκασε να κάνω αυτή την ανάρτηση.

~ από perseus76 στο 15/12/2012.

10 Σχόλια to “Το ανείπωτο της θλίψης”

  1. Νομίζω καλέ μου perseus, πως από την στιγμή που αρχίσαμε να θεωρούμε «λογικό» και κάπου επόμενο πως ένας πόλεμος θα συμπεριλαμβάνει στις απώλειες του και γυναικόπαιδα, από εκείνη την στιγμή και έπειτα χάθηκαν τα όρια της ανθρώπινης συμπόνιας. Μάλλον όχι λογικό, αποδεκτό. Και χρησιμοποιώ τον όρο «αποδεκτό» γιατί πλέον η είδηση «έκρηξη σημειώθηκε σήμερα σε κτήρια της περιοχής τάδε, ανάμεσα στους νεκρούς είναι και παιδιά» πλέον διαβάζεται με άνεση, -δίχως σοκ, με τόνο φυσιολογικό- σαν μια οποιαδήποτε είδηση. Και ίσως ποτέ να μην σκέφτηκαν πως απόρροια τόσων πολέμων θα ήταν η εξοικείωση παιδιών και νέων με τα όπλα κι ότι αυτό συνεπάγεται αλλά πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν πλέον ακόμα και τα κινούμενα σχέδια προβάλλουν βία…
    Κάτι τέτοιες στιγμές που σημειώνονται τόσο φριχτά γεγονότα και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τόσο σοκαριστικές εικόνες, πρέπει να κάτσουμε και να σκεφτούμε. Κάτι τέτοιες στιγμές πρέπει να αναζητήσουμε την αλλαγή. Κάτι τέτοιες στιγμές, ύψιστου πόνου μπροστά στην θέα ένας παιδιού, που στερήθηκε άδικα το δικαίωμα στην ζωή, όπου και αν ζει αυτό το παιδί και κάτω από όποιες συνθήκες και αν «έφυγε».
    Καλό ξημέρωμα και ελπίζω πέρα απ’ τον ουρανό να ξημερώσει και στις σκέψεις μας.

    • Ποτέ μου δεν δέχτηκα και ούτε πρόκειται να δεχτώ τον όρο «παράπλευρη πολεμική απώλεια».
      Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και ο ΟΗΕ είναι ένοχοι για πολλά εγκλήματα πολέμου.

      Όταν στο Αφγανιστάν λειτουργούσε παιδικός σταθμός στον Πύργο Ελέγχου του αεροδρομίου της Καμπούλ για παιδάκια Αφγανών, κανένα Ελληνικό ΜΜΕ (πλην ενός) δεν το έκανε είδηση. Το γνωρίζεις οτι μπορούσαμε ως Έλληνες να έχουμε βάψει με αίμα τα χέρια μας? Με το αίμα εκείνων των παιδιών?
      Ξέρεις γιατί?
      Διότι την εποχή που λειτουργούσε ο παιδικός σταθμός, στον ίδιο Πύργο Ελέγχου, ήταν και η Διοίκηση της Νατοϊκής Δύναμης της Καμπούλ, η οποία ήταν Ελληνική.
      Τα μωράκια αυτά, είχαν γίνει η ασπίδα των δικών μας ενόπλων δυνάμεων.

      Δεν πρόκειται να κάτσω να αναλύσω τους λόγους του μακελειού στις ΗΠΑ, διότι είναι πρόβλημα με νομικό και εκπαιδευτικό υπόβαθρο το οποίο αφορά αμιγώς τους πολίτες της χώρας εκείνης. Πραγματικά δεν μου καίγεται καρφί, αν αύριο πιάσουν όλοι τις καραμπίνες τους κι αρχίσουν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο. Θα είναι μια δική τους εθνική τραγωδία.

      Οι τραγωδίες που βλέπεις λίγο πιό πάνω, και χίλιες ακόμα που έχουν συμβεί ή θα συμβούν, δεν είναι αποτέλεσμα μιας νομικής ή εκπαιδευτικής παραφωνίας. Είναι αποτέλεσμα συστηματικής, εν ψυχρώ, δολοφονίας από μία ανεξέλεγκτη πολεμική μηχανή που δεν δίνει λόγο σε κανένα και μανιπουλάρει κατά το δοκούν τα παγκόσμια ΜΜΕ.

      Είμαι πατέρας και όλου του κόσμου τα παιδάκια, τα νιώθω και δικά μου παιδάκια. Αυτό το επιλεκτικό «σοκ» της κοινής γνώμης και τα γάργαρα λυπητερά λόγια των παγκοσμίων «αφεντάδων» με εξόργισαν.
      Ίσως να είναι κι ένα προσωπικό παράπονο, που κανένα Ελληνικό ΜΜΕ δεν τόλμησε να προχωρήσει το θέμα ένα βήμα περαπέρα.

      Καλό σου βράδυ Βασίλισσα
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιό σου.

  2. …..τι να πω…οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους…
    συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις…και δεν το λέω επειδή έχω παιδί ,τα ίδια έλεγα και πίστευα ανέκαθεν.

    • Σε ευχαριστώ πολύ lefti.
      Εκεί που τρελάθηκα ήταν, όταν προσπαθούσα να βρω τις λιγότερο σκληρές φωτογραφίες.
      Σε ευχαριστώ για το σχόλιο.
      Καλό σου ξημέρωμα

  3. Μα είναι παιδάκια…είναι αθώα μικρά παιδάκια. Δεν θέλω να εστιάσω στις γυναίκες γιατί εκείνες έχουν άλλη δυναμική /θέση σε σχέση με τα παιδιά. Εγκληματίες, παιδεραστές, κακοποιοί..είναι πραγματικά ανατριχιαστικοί. Κάθε εικόνα που ξεπηδούσε από λινκ του ποστ, σου δημιουργούσε ένα καινούργιο ανατρίχιασμα. Ένα καινούργιο σοκ μπροστά σε αυτό που κάποιοι θεωρούν δεδομένο/συνηθισμένο/αδιάφορο/ασήμαντο.. Το θεωρώ λίγο γελοίο και προσβλητικό να προβάλλεται τόσο πολύ ένα γεγονός που ταυτόχρονα συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα, σε χώρες του τρίτου κόσμου με απίστευτη ταχύτητα και ακατάπαυστη επιθυμία.

    Σκληρές εικόνες, μα ωστόσο πραγματικές και η αλήθεια είναι πάντα σκληρή. Πάντα.

    Καλο βράδυ:):)

    • Συμφωνώ σε όσα γράφεις, μα θα διαφωνήσω στο θέμα των γυναικών.
      Σε μια περιοχή που φλέγεται, η γυναίκα, είναι το ίδιο απροστάτευτη κι ευάλωτη όσο ένα παιδί. Οι βόμβες διασποράς και τα πολυβόλα δεν λογαριάζουν ποσοστά δυναμικότητας. Να είσαι σίγουρη πως τα παιδάκια στις φωτογραφίες «έφυγαν» κρατώντας κάποια γυναικεία χέρια.
      Έχεις δίκιο, η αλήθεια είναι σκληρή
      η αλήθεια επίσης ξυπνάει συνειδήσεις

      Σε ευχαριστώ πολύ Antriana
      Καλό Βράδυ και σε εσένα.

  4. Ακριβώς. Από το δάκρυ του Ομπάμα έως τις πραγματικές αναλογίες των γεγονότων η απόσταση είναι χαώδης. Η ετεροβαρής αξία μιας ανθρώπινης ζωής στην Αμερική με αυτή στη Παλαιστίνη, στο Ιράκ, ή όπου αλλού εφαρμόζεται το δόγμα ‘πόλεμος για την ειρήνη’, αλλά και οπουδήποτε αλλού, εκεί όπου οι άθλιοι της Ιστορίας, οι ανώνυμοι, οι πένητες, οι ετερόδοξοι, οι πολιτικοί θρησκευτικοί και πολτισμικοί αντίπαλοι , πληρώνουν με το θάνατο των παιδιών τους το εισιτήριο για τη ζωή των παιδιών των υπολοίπων, την επίτευξη των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων και την οικονοική τους ανάπτυξη – εδώ, είναι το ανείπωτο, το ανεπανάληπτο, το αποτρόπαιο.

    Αυτοί που σήμερα θρηνούν το τραγικό, αύριο θα εύχονται ειρήνη και ευτυχία για όλο τον κόσμο…συνεχίζοντας, ωστόσο, να προκαλούν εκατοντάδες τέτοιου είδους απώλειες, για τις οποίες, η Ιστορία τους, δε θα βρει χώρο να καταγράψει, αλλά κυρίως ποτέ δε θα εξηγήσει επαρκώς και αληθώς.

    Τα ΜΜΕ εξυπηρετούν την εμπέδωση τέτοιων ετεροβαρών αξιακών αποτιμήσεων, καθώς αποτελούν το σύγχρονο και πιο αποτελεσματικό εκπαιδευτήριο πιστών ακολούθων / υπηκόων.

    θλιβερό, πράγματι

Αφήστε απάντηση στον/στην perseus76 Ακύρωση απάντησης